Przerażający dziedziniec starego pałacu, odstrasza mieszkańcow miasta. Od pałacu bije ponura aura zła.
Przybyli tu Takamori i jego drużyna.

- Czujecie tę aurę? - Spytałem cicho, nie chcąc obudzić złych demonów.

-Oj tam panikujesz - odpowiedział trzeci porucznik.
-Dobra przygotujcie miecze - powiedział Ukitake i wyciągnął własne zanpakuto, a następnie kopnięciem otworzył drzwi.

Wykonuję rozkazy Kapitana i wyciągam oba ostrza. Zachowuję szczególną ostrożność.

Z pomieszczenia zawiał chłodny wiatr, Ukitake wyciągnąl pochodnie i zapalił ją, po czym wszedł do pomieszczenia.
-Idźcie za nim, ja będe zamykal - powiedzial Kyoraku
-Tak jest, kapitanie - odpowiedziała młoda oficer 8 oddziału, w tym czasie Rukia, razem z Ukitake byli już w pałacu.

Ruszam za nimi rozglądając się na prawo i lewo, cały czas zachowując szczególną ostrożność.

Panował spokój, po przejściu pewnego do pmieszczenia, kiedy do niego weszliście waszym oczom ukazała się olbrzymia garaganta, z pieczęcią
-To-to nie możliwe - powiedzial zszokowawszy Ukitake

Olbrzymia garganta sprawiła, że z wrażenia ręce opadły z gardy, a usta i oczy otworzyły się niezwykle szeroko. Strach sparaliżował całe moje ciało.

Wszyscy stali zszokowani.
-Kto mogł ją zapiecztować? - zapytal Ukitake drżącym glosem. Natomiast Kyoraku otworzyl sake.
-Ja - odezwał się głos z ciemnego krańca po,ieszczenia.

Odwracam się w kierunku skąd dobiegł głos nieznajomego przyjmując pozycję obronną.

Z cienia wyszedł wysoki mężczyzna w brązowym kapeluszu, jasnym płaszczu i z laską w ręku. Miał młodą twarz, uśmiechał się.
-Witam was shinigami - ukłonił się
-Kim ty jesteś? - zapytał Ukitake, wyciągając zanpakuto.
-Może nie tak agresywnie, panie kapitanie - odpowiedział.
-Nie znamy cię, więc wolimy się zabezpieczyć - odpowiedział Kyoraku, także sięgając po zanpakuto

Nie spuszczając z oczu nieznajomego, czekam na rozwój sytuacji.

-Dlaczego zapieczętowałeś garagante? Jak to zrobiłeś? - zapytał Ukitake.
-Yare Yare jak nie uprzejmie. Najpierw jak chcesz z kimś rozmawiać, wypadałoby się przedstawić? - odpowiedział łapiąc się za kapelusz.
-Jak kogoś pytasz o imię to powinnieneś sam zdradzić swoje - odpowiedział mu oficer 8 oddziału.

Z trudem przełykam ślinę. Cała ta sytuacja sprawia, że zaczynam się denerwować.

-Ehh....no dobra, nazywam się Rakaso. Kiedyś z nie znanych przyczyn znalazłem się z rukongai na ziemi, potem odnalazł mnie i trenował Kisuke Urahara, a teraz dał mi specjalną pieczęć, która pozwala zapieczętować garagante. - odpowiedział.
-Nie wierzę ci. W twoim reiatsu, nie ma nic przypominającego reiatsu seireitei. - odpowiedział Kyoraku rzucając butelka po sake.
-He He. Tego można było się spodziewać po kapitanie. - odpowiedział mrocznym głosem. - Dobra pora skończyć tą maskaradę. - uderzył laską o ziemię i wokół niego rozbłysło jasne światło.
-Cholera - krzyknąl Ukitake - Wszyscy badźcie gotowi do walki.

Biorę głęboki oddech, przyjmuję pozycję gotową do ataku i mocno zaciskam dłonie na rękojeściach.

W miejscu, gdzie przed chwilą stał facet w kapeluszu, teraz stał facet z dziecięcą twarzą. Miał długie blond włosy i niebieskie oczy. W ręku trzymał wielki czarny miecz ze sporą dziurą w środkowej części klingi. W rękojeści świecił czerwony rubin, kontrastujący z jej czarnym kolorem.
-Pora przejść do konkretów - powiedział blondyn. Podniósł miecz do góry i lekko ugiął nogi. Wyciągnął wolną ręke przed siebie i wystrzeliły z niej trójkąty, z takimi samymi czerownymi rubinami, wylądowały one między wami. I zaczęły się rozrastać. Po chwili przed wami stały ciemne, pogarbione istoty. Mające około 1,20 metra wzrostu. Ich niby ręce zakończone były rubinowymi ostrzami. Było równo 10 sztuk tych istot.
-Zajmijcie się tymi istotami, a ja z Kyoraku zajmiemy się nim-ręka Ukitake wskazywała na blondyna.
-Dawajcie-zaśmiał się

- Nie zawiodę Cię Kapitanie! - powiedziałem cicho do siebie. Obróciłem się w kierunku najbliższego rywala, uniosłem wysoko oba miecze, skrzyżowałem je nad głową i po chwili wykonałem mocny ruch w dół, tworząc podmuch w kształcie litery "X". Zaraz po tym ruszyłem by zaatakować. Kątem oka obserwuję działania Kapitanów.

Istota skoczyła w kierunku ściany i odbiła się leci w twoim kierunku z olbrzymią prędkością. Natomiast kapitanowie z trudem parowali szybkie ataki mieczem blondyna.

W momencie gdy lecący "pocisk" znajduje się przede mną odskakuję w lewo i staram się go uderzyć lewą rękojeścią, żeby wbić go w ziemię.

Poczułeś jak ostrze wbiło ci się w okolice łokcia, a następnie istota kopnęła cię w zgięcie kolanowe i odskoczyła, klęczysz na jednym kolanie. Poczułeś także, że kapitan Ukitake aktywował shikai, a także Rukia i dwaj oficerowie 8 oddziału.
-Pożegnajcie się z życiem nędzni shinigami - Blondyn rzucił się z furią na Ukitake, poruszał mieczem z lekkością nie adekwatną do jego wielkości

- Kurde... - wyszeptałem. Podnoszę się i sprawdzam jak bardzo zranił mnie przeciwnik. - To chyba odpowiednia pora...Tobu, Shiroi Arashi (Leć, Biały Szkwale) - Po wypowiedzeniu tych słów z okolic rąk zaczęło wyciekać reiatsu koloru jasno-fioletowego. Rękojeści obu broni zmieniły się na kolor biały. Na końcu rękojeści wakizashi pojawiły się pomarańczowe sznureczki, natomiast z rękojeści katany wyrósł biały warkocz. Na obu ostrzach pojawiła się nazwa "Shiroi Arashi", co oznacza "Biały Szkwał". Wyciągam prawą rękę w kierunku rywala, a lewą unoszę wysoko nad siebie. - Zacznijmy jeszcze raz - powiedziałem groźnym głosem.

<-40hp.> za poprzedni atak

Istota rzuciła się w twoim kierunku, a właściwie zaszarżowała wprost na ciebie. Ostrza wyciągnęła tak by mieć je idealnie poziomo, skierowane w twoim kierunku.

Tym czasem poczułeś, że Kyoraku aktywował shikai. A reiatsu kapitana Ukitake bardzo wzrosło.

Nie wiem kim jesteś, ale zaatakowałeś shinigami, co czyni z ciebie przestępce
Myślisz, że ma to dla mnie jakieś znaczenie Zadrwił sobie blondyn

W celu uniknięcia ponownego trafienia korzystam ze wzrostu prędkości i odskakuję na bok. Potem ponownie. I jeszcze raz. Cały czas zachowuje bezpieczną odległość pomiędzy mną a przeciwnikiem utrzymując go w zasięgu wzroku. Przemieszczam się w ten sposób czekając na odpowiedni moment by zaatakować.

<HP: 300 - 40 = 260>

Blondyn po paru machnięć mieczem znacznie zniszczył ściany i sufit.
Ehh...Ukitake musimy chyba wyjść na zewnątrz-powiedział Kyoraku i obaj kapitanowie wyskoczyli przez dziurę w suficie do góry.
Nie uciekniecie mi Blondyn skoczył za nimi.

Stwór cię gonił, aczkolwiek udawało ci się utrzymywać dystans. Blisko ciebie były dwie spore dziury w ścianie, a także drzwi. Słyszałeś odgłosy walki Rukii, a także dwóch członków 8 oddziału.

Staję przy ścianie i staram się zwabić stwora by zaatakował mnie od frontu.

Nie trzeba było długo czekać, stwor od razu się na ciebie rzucił, trzymając ostrza przed sobą.

Czekam do ostatniego momentu, szybko odskakuję w bok licząc na to, że stwór z całą siłą uderzy w ścianę.

Stwór uderzył w ścianę i przebił się przez nią.
Cholera jaki oni mają mocny pancerz Powiedział oficer 8 oddziału. Stwór już stał zwrócony w twoim kierunku, był pokryty tynkiem i w niektórych miejscach miał pęknięcia, ale małe.

Wykonując mocne cięcia mieczami rzucam się na przeciwnika nie dając mu możliwości wykonania jakiegokolwiek ruchu.

Lekko zarysowałeś tylko jego pancerz, stwór w ramach kontrataku wbił ci ostrze pod żebro.

<-40hp.>

Szybko odskakuję i udaję się w pobliże miejsca, w którym walczy porucznik Rukia. - Pani porucznik !! Jak pokonać te diabelskie stwory ?! - Powiedziałem zdyszanym głosem.

<HP: 260 - 40 = 220>

Zanjutsu tu nic nie da. Widzisz przed nią dwa zamrożone stwory, które po chwili pękły na tysiąc kawałków, jak uderzyła mieczem w ziemie.

Stwór ruszył w twoim kierunku.

Patrzę na stwora i wypowiadam zaklęcie - Bakudo: #10 Horin ! - po czym wołam - Porucznik Rukia !! Proszę mi pomóc z tym stworem !!


(Reiatsu: 400 – 120 = 280 [70%])
(HP: 220 [73%])

Łańcuch związał stwora, a Rukia wykończyła go zdolnością swojego shikai.

<25 expa.>

Sala była pusta nie było więcej stworów.

Staram się wyczuć reiatsu Kapitana Ukitake i Kyoraku.

<EXP: 80 + 25 = 105 [lvl up]>

Czujesz, że walczą. Do pomieszczenia weszli z powrotem członkowie 8 oddziału. Nagle reiatsu kapitana Ukitake znacznie osłabło, a potem wzrosło i znowu osłabło.

- Porucznik Rukia ?! Czy nie powinniśmy pomóc Kapitanom ?! - Spytałem podbiegając do niej.

Nie trzeba było długo mówić. Rukia od razu wyskoczyła do góry. Za nią członkowie 8 oddziału, ale z góry już leciały ostrza z rubinami.
Ishiro cofnij się - powiedziała oficer 8 oddziału i od razu 3 oficer ruszył ci z pomocą.

Ostrza uderzyły o ziemię i od razu zaczęły z nich wyrastać potwory.  Ishiro wylądował koło ciebie.

Szykuj się do walki Wyciągnął miecz był długi i lekko zakrzywiony na czubku, na końcu rękojeści, była rzeźba w kształcie kapiącej krwi. Ishiro był wysokim chłopakiem o wyglądzie nastolatka, miał czerwone włosy.

Przyjmuję pozycję obronną i czekam na przeciwnika.

Stwory ruszyły na was z tym samym szybkim krokiem. Ishiro zniknął i pojawił się tuż przed stworem i wykonał czyste pchnięcie prosto w rubin, stwór zapadł się w sobie i zniknął.

Staram się w podobny sposób zaatakować najbliższego stwora.

Stwór jednak unika i przebija cię ostrzem.

<-50hp.>

Odskakuję i staję obok Ashiro.

<jak jest z HP?>

190 hp. Procent wylicz sam.

-Musisz walczyć uważnie, bo te stwory są jednak niebezpieczne. - powiedział Ashiro do ciebie.

Staję gotowy do ataku i czekam na ruch Ashiro.

<HP: 170 + 300 = 470 (max 300 + 300 = 600) [78%]>
<Reiatsu: 280 + 500 = 780 (max 400 + 500 = 900) [87%]>

Nagle z sufitu zlatuje zakrwawiony kapitan Ukitake. Stwór w tym momencie rzucił się na jego ciało, ale został szybko przecięty, a właściwie na kilkaset kawałków przez Ashiro. Zrobił to w niecałą sekunde, nawet nie zauważyłeś ruchu.

- Kapitanie !!! - zawołałem, po czym rzuciłem się by zamortyzować jego upadek.

Udało ci się złapać i utrzymać, chociaż był ciężki. Krew kapała ci po rękach.

Kładę go na ziemi i sprawdzam jak poważne są obrażenia.

Był w kilkunastu miejscach raniony mieczem. Pod nim była czerwona plama

Staram się uwolnić trochę reiatsu i zatamować najbardziej zranione miejsca.

<Reiatsu: 780 - 80 = 700 (max 900) [77,77%]>

Jako, że nie masz doświadczenia w leczeniu, bardzo lekko zagoiłeś jego rany, przy okazji zadając mu mnóstwo bólu.

- Cholera !! Przepraszam Kapitanie myślałem, że to coś pomoże. - Powiedziałem cicho pod nosem. Nagle przypominam sobie, że w podręcznym ekwipunku znajduje się jeszcze maść regenerującą. - Że też nie wpadłem na to wcześniej !! Idiota. - Powiedziałem mrucząc pod nosem kolejny raz. Wyciągam ją. Zużywam pół pojemnika by wysmarować najbardziej zranione miejsca.

-Zajmij się nim, jak możesz. Ja lece do góry - powiedział Ashiro i zaczął wbiegać po ścianie. Maść powoli zaczęła zakrzepiać jego rany.

Rozglądam się dookoła by sprawdzić czy grozi nam niebezpieczeństwo.

Panował istny spokój, tylko z sufitu co jakiś czas spadała odrobina tynku.

- Kapitanie? - spytałem cichym głosem.

Nie odpowiedział ci.

- Ciekawe jak reszta sobie radzi? - powiedziałem do siebie spoglądają w dziurę w suficie.

Zobaczyłeś czyjeś nogi przeskakujące dziurę spływała z nich krew.

- Pomógłbym im, ale kto zajmie się Kapitanem ?! Cholera !! - Powiedziałem krzywiąc się.

Odgłosy walki rozbrzmiewały z góry. Kapitan Ukitake odkaszlnął ciężko, po czym lekko otworzył oczy.
-Takamori, żegnaj. - wykrztusił po czym się rozpłynął. - Pozdrów ode mnie oddział.

- Kapitanie !! Nie-mo-żesz umrzeć !! - krzyknąłem na głos.

Ukitake już z tobą nie było, widocznie Rukia to zauważyła bo zeskoczyła na dół.
-Gdzie jest kapitan?! - krzyknęła w twoim kierunku, miała dwa policzki zranione, nigdy nie widziałeś jej takiej roztrzęsionej.

- Kapitan nie żyje. - Powiedziałem spokojnie nakrywając jego twarz kawałkiem oderwanego haori. - Co teraz poruczniku Rukia ?! - Spytałem kierując wzrok w stronę Rukii. - Trzeba powiadomić Kapitana Kyoraku, choć pewnie już to wie.

<Kapitana nie ma, rozpłynął się>

-Uciekamy - krzyknął Kyoraku zeskakując z góry, razem z Ashiro, wokół kapitana latała jakaś półprzezroczysta postać. - Katen Kyokatsu, wybuch - postać wyciągnęła ręce i nagle w pomieszczeniu zaczęły powstawać wybuchy. Ashiro cię złapał i wyciągnął z pomieszczenia.

- Ashiro...jest aż tak źle ? - spytałem spoglądając za siebie.

-On umie pieczętować duszę, zapieczętował Yuki i kapitana Ukitake. - powiedział, kiedy wylądowaliście po za zamkiem, który wyleciał w powietrze. Kyoraku otworzył senkaimon.
-Szybko wchodźcie - powiedział do was, bo wokół ruin zamku zaczął się zbierać tłum gapów.

<40 expa>

Zgodnie z rozkazami Kapitana Kyoraku wchodzę przez bramę. - Kapitanie Kyoraku co teraz będzie? - Spytałem patrząc mu prosto w oczy.

-Nie wiem. Od dawna Seireitei nie przechodziło takiego kryzysu, 4 kapitanów żywych, 1 zapieczętowany i reszta martwa. - odpowiedział kapitan Kyoraku drapiąc się po głowie.
-Powiem ci, że zaimponowała mi twoja technika walki. - powiedział Ashiro, może chcesz dołączyć do naszego oddziału

- Dołączyć do Waszego oddziału ? Nie wiem. A co z kapitanem Ukitake ? Może jest jakiś sposób na pozbycie się tej pieczęci ? Kapitanie Kyoraku, Rukia... - Powiedziałem mając nadzieje na przywrócenie Kapitana Ukitake do życia.

-Oczywiście, zrobimy wszystko, żeby odzyskać Ukitake i moją oficer. - powiedział Kyoraku, ale najpierw musze to omówić z kapitanem Yamamoto. Rukia była cała zapłakana.

- Poruczniku Rukia... - Powiedziałem cicho patrząc na nią. Podchodzę do niej, kładę rękę na jej ramieniu i mówię: - Będzie dobrze ! Odzyskamy Kapitana i resztę, staniemy na nogi i odpłacimy się im ! Teraz musimy skupić się odbudowie Seireitei, a Ty musisz zająć się oddziałem. Możesz liczyć na moją pomoc!

-Ja nie dam rady, w przeciągu dwóch dni straciłam brata i kapitana, a moja rodzina zaginęła - odpowiedziała i wyciągnęła miecz.- Zemszczę się na nich.

- I ja Ci w tym pomogę !! Ale jeszcze nie teraz. - powiedziałem spokojnym głosem kładąc dłoń na nadgarstku ręki, w której trzymała miecz.

-Dzięki, że próbujesz mnie pocieszyć, ale to na nic - odpowiedziała Rukia.

<Dochodzicie, pisz w bramie senkaimonu.>

http://www.bleachbattels.pun.pl/viewtopic.php?id=62&p=2

Znowu to miejsce - pomyślałem.

- Ach stare wspomnienia Pałacu zła hmmm- Powiedzialem cicho.

- Kapitanie Kyouraku od czego zaczynamy? - spytałem odwracając się w jego kierunku.

-Od zbadania pałacu. - powiedział Kyoraku, może nadal ktoś tam jest.

Czekam na rozkazy.

-Szukacie tu kogoś? - zapytała dziewczynka, która się tu pojawiła niewiadomo skąd, była w wieku Hikari
-Przykro mi dziecko, ale muszę cię zabić pojawiłaś się w niewłaściwym miejscu, o niewłaściwej porze. - powiedziała Hikari i wyciągnęła miecz.

- Hikari zaczekaj.

-Nie - powiedziała i rzuciła się na nią, nagle dziewczyna syknęła i pokazała kły, a Hikari instynktownie się cofnęła. Dopiero teraz zauważyłeś, że jest cała na czarno ubrana i ma zasłonięte wszystkie części ciała za wyjątkiem twarzy.

- Kim jesteś i co tutaj robisz? - spytałem dziewczynki.

-Mogę wam pomóc. - odpowiedziała z tajemniczym uśmieszkiem

- Co o tym myślicie? - zapytałem resztę grupy tak by dziewczynka tego nie słyszała.

- Hmm kiedy ostatni raz zaufałem nieznajomej dziewczynie skonczyło się to na mocnym kopniaku w mój brzuch... Ale Zaufajmy jej lubie emo dziewczyny. - Uśmiechnąłem się i powiedziałem.

-Nie, ona jest wampirem, nie mam zamiaru współpracować z nieczystymi - powiedział Hikari.
-Nieczystymi, żarty sobie stroisz? - zaczęła się śmiać.
-Jestem kapitanem oddziału kidou, mogę cię zabić w kilka sekund.
-O też mi sukces kapitan.

- Kapitanie Kyoraku co robimy? - spytałem bezradnym głosem.

-To co pokazał przeciwnik w poprzedniej walce stało na wysokim poziomie, ale wtedy mieliśmy ograniczenia nałożone, lecz sądzę, że każda pomoc będzie nieocieniona. - powiedział Kyoraku. - A jak ci na imię? - zapytał się wampirzycy.
-Myślałam, że jak się pyta o imię to należało by się przedstawić? - opdowiedziała.
-Shunsui Kyoraku kapitan 8 oddziału.
-Hikanate Ashiro porucznik 8 oddziału.
-Kusajishi Yachiru asystentka Ken-chana.

- Takamori Saigo, członek 13 oddziału. - powiedziałem z dumą.

-Hmm dobra powiedzmy, że to wiedziałam, nazywam się Anastasia szefowa kammiennego stołu, dowódca 12 rycerzy.

- Pomożesz nam?

- I jeszcze ja Kachigen Koshirama. 11 oddział.

-Tak wiedziałam to, boicie się tych co was pokonali ostatnio, ja to wiem - powiedziała ze złowieszczym uśmiechem. - Pomogę wam, ale w przyszłości to wy pomożecie mi, zgoda?

- Powiedz o co chodzi? Nie możemy się zgodzić, nie wiedząc o co chodzi. - powiedziałem spokojnym głosem i popatrzyłem na Kapitana Kyoraku.

-Taki kontrakt, jeszcze nie ma sprecyzowanych wymagań, ale kiedyś mi się przydacie. - powiedziała. - Albo nie już wiem, przekażecie nam Hiyori Sarukagi, zgoda?

Widzicie jak w waszym kierunku zmierzają 3 postacie.

Nieświadomie kładę dłoń na rękojeści miecza.

- Aloha, starzy druhowie! - Wychodzę przed moich towarzyszy w kierunku zgromadzonych na dziedzińcu.

- Kim jesteście przybysze? - powiedziałem spokojnym głosem.

-Grrrr....espada - krzykneła Hikari i rzuciła się z mieczem na Coyotę, który to spokojnie zablokował, wymienili się kilkoma szybkimi ciosami, który zostały sparowane.
-Hikari uspokój się - krzyknął Kyoraku

- Co Was tu sprowadza? - spytałem.

- Mógłbym zapytać was o to samo. - Mówię poważniejszym głosem.

- Przybyliśmy tu z misją ratowania przyjaciół, a w jakim celu Wy tu przybywacie? - spytałem spokojnym głosem, a ręka luźno spoczęła wzdłuż tułowia.

- Jak tak dalej pójdzie, będziemy jeszcze znać twoje imię, nazwisko, nazwisko panieńskie matki, skąd pochodzisz i gdzie mieszkasz. czego to uczą w tym Soul Society w dzisiejszych czasach... O! A tamtego to ja chyba skądś kojarzę. - Mówię wskazując na Kachigena.

-Nie ważne. - powiedział Coyote i ruszył w kierunku pałacu.
-Dokąd idziecie? - spytała Anastasia
-A co cię to interesuję?
-Nie jestem shinigami.
-A co mnie to interesuje.

Uważnie obserwuję ruchy nieznajomych.

- Spróbujmy może się jakoś dogadać, bo nie chcemy tu bezsensownego rozlewu krwi, prawda?

- Podoba mi się ten pomysł! Kapitanie Kyoraku, a Tobie? - powiedziałem lekko się uśmiechając.

-Wiem, że zmierzacie do garaganty i powiem wam, że jest ona zapieczętowana. - powiedział Kyoraku.
-No cholera by to trafiła, po tylu pojedynkach mam z tobą współpracować - zaśmiał się Coyote. - Coż za ironia, ale innej opcji nie ma.

- No jeśli trzeba.

- Więc w jakim celu tu przybywacie? - spytałem grzecznie.

- Sądze, że przed chwilą to słyszałeś. Coyote, naprawde myślisz, że sprawa ich towarzysza jest powiązana z zapieczętowaniem garganty?

-Nie wiem. - powiedział do ciebie Coyote. - Kim jest ta dziewczyna, nie wygląda mi na shinigami, ta aura wokół niej. Niemożliwe Anastasia?
-Zgadłeś - uśmiechnęła się. Po raz pierwszy ujrzałeś w oczach Coyoty przerażenie.

- No to teraz powoli... Kim jesteś, jak nie shinigami i dlaczego pan nr 1 w starej espadzie się ciebie boi?

-Na imię mam Anastasia i jestem liderem rycerzy kamiennego stołu, może mnie nie lubi bo nikt nie jest w stanie mi się sprzeciwić, taka tam siła perswazji.

- Rycerzy kamiennego stołu? Pierwsze słyszę.

-Widocznie jesteś niedouczony - uśmiechnęła się.

- Najwidoczniej. Dobra, może zamiast stać jak kołki zróbmy coś?

- Macie jakiś pomysł jak odpieczętować gargante? I czy znacie niejakiego Rakaso?

Anastasia sykneła. - Nie mów nic o kołkach, jasne.
-Dobra chodźcie, espada idziecie? - spytał Kyoraku
-Tak - odpowiedział Coyote

Piszcie przy garagancie